ICT-dienstverlener C4U vierde in de zomer van 2022 haar 20-jarig bestaan. Voor oprichter en eigenaar Eelco Dielemans een moment om terug te denken aan een bijzondere tijd van volwassen worden als mens én als ondernemer.
Door: Fred Schuch
Toen ik eind jaren negentig de mbo-opleiding technische informatica op het Zeeland College in Vlissingen volgde kwam ik voor mijn eerste stage bij Loendersloot Global Logistics terecht. Het leuke is dat zij tot op de dag van vandaag een zeer gewaardeerde klant zijn, waar ik persoonlijk nog iedere dinsdag voor systeembeheer kom. De eigenaar van destijds, de heer Loendersloot, deed een goed woordje bij bevriende relaties, waarna ik mijn eerste externe computerklusjes en web-opdrachtjes kreeg. Na het behalen van mijn mbo-diploma ging ik hogere informatica studeren aan de Haagse Hogeschool. Ik had al verkering met mijn huidige vrouw Lieke en samen met haar twee broers woonden we in een appartement in Rotterdam-Zuid. Eén van die broers, Laurens, studeerde economie en marketing aan de Hogeschool Rotterdam. Terwijl ik naast mijn studie ook allerlei computerklusjes deed maakten we samen plannen om een bedrijfje te starten. We gingen op 12 juli 2002 naar de Kamer van Koophandel in Rotterdam en schreven ons in als CreatIT4U Marketing & IT-solutions.
Ondertussen kreeg ik tijdens mijn opleiding aan de Haagse Hogeschool veel projectmatige opdrachten. Dat was voor mij een groot voordeel, want ik kon namelijk al putten uit mijn eigen praktijkervaring. Tegelijkertijd stond ik ook voor een dilemma, want hoe verdeelde ik mijn tijd tussen school, werk en vrije tijd? Het resultaat was dat het nogal eens ten koste ging van mijn aanwezigheid op school. Ik was namelijk ook vaak aan het werk of ik pakte met goed weer tramlijn 1 met vrienden naar het strand. Zo ging dat in die tijd.
Stoere actie
Eén van onze klanten in onze begintijd, een echte zakenman, zag potentie in ons en had hier en daar wel een leuke opdracht voor ons. Hij verwachte wel dat we vanuit zijn naam zouden werken. Toen we er later achter kwamen dat hij aan de eindklant drie keer zoveel doorrekende dan ons uurloon hebben we daar een stokje voor gestoken. Bij een Van der Valk restaurant hebben we hem aan de koffie duidelijk gemaakt dat wij ons niet lieten detacheren. We rekenden af en zijn opgestapt. Achteraf best stoer voor twee jongens van net twintig.
Op eigen benen
Tegen de tijd dat Laurens afstudeerde koos hij voor een vaste baan bij Grolsch waarbij hij veel op reis kon. Zo stond ik ineens op eigen benen. Al die tijd had ik een auto van Lieke’s ouders mogen gebruiken, maar ik vond dat het nu tijd was voor een eigen bedrijfsauto. Ik kocht een splinternieuwe Seat Inca. Mijn eerste juridische conflict was daarna al snel een feit. Ik had mijn auto laten beletteren, en toen er rond de folie roestplekken ontstonden bleek dat de beletteraar door de lak had gesneden. Uiteindelijk is de auto op hun kosten overgespoten en was ik een leermoment rijker.
Mijn studie zat erop, waarna ik de volgende dag al
een huurcontract tekende aan de Neerloopweg 10 in Breda.
Pittige afstudeerstage
In het laatste leerjaar kreeg ik samen met een schoolvriend een stageplaats bij een IT bedrijf in Bergen op Zoom, hoewel ik eigenlijk in mijn eigen bedrijf wilde afstuderen. We kregen het voor elkaar om vier dagen stage te lopen en de vijfde dag voor onszelf te houden. Dat was een mooie tijd. Uiteindelijk kreeg ik een contractvoorstel. Onderweg naar huis heb ik voor mezelf de knoop doorgehakt. Het voelde niet goed, dus ik sloeg het voorstel af. Dat werd me niet in dank afgenomen en ik werd vanaf dat moment tegengewerkt. Ik had het idee dat het hen ook om mijn klanten ging. Eigenwijs als ik was deed ik er zelf nog een schepje bovenop. Ik werd geacht elke dag in pak met stropdas te verschijnen, maar die stropdas liet ik lekker thuis. Het spanningsveld groeide en de stagebegeleiders lieten het afweten. School belde met het advies om mijn afstudeerscriptie uit te stellen, maar ik heb dat toch niet gedaan. Ik heb mijn schouders eronder gezet, ben twee dagen en nachten doorgegaan. Met flink wat Red Bull op ben ik de allerlaatste dag naar Den Haag gereden om alle documenten in te leveren.
Bij de eindverdediging van mijn verslag bleek dat ik maar de helft had geschreven vergeleken met andere studenten. Het was bij lange na niet compleet. Later vertelde mijn mentor dat het maar goed was dat ik zo’n makkelijke prater was en dat mijn presentatie mij over de streep had getrokken. Mijn studie zat erop, waarna ik de volgende dag al een huurcontract tekende aan de Neerloopweg 10 in Breda.
Fulltime ondernemer
Vanaf dat moment was ik fulltime ondernemer. Omdat Lieke in 2005 drie jaar lang in Antwerpen ging studeren voor verloskundige, zochten we daar samen een appartement. In haar schoolvakanties gingen we naar Spanje. Dat waren we gewend, maar omdat ik op dat moment al fulltime werkte was dat toch niet meer zo handig. Als IT’er moet je namelijk altijd beschikbaar zijn. Om die reden heb ik al vrij snel iemand in dienst genomen. In 2008 werd ons kantoor op Neerloopweg 10 te klein en verhuisden we naar nummer 44.
Snel schakelen
In 2009 begon één van mijn medewerkers eisen stellen, die ik niet kon inwilligen. Van de ene op de andere dag kwam hij ziek thuis te zitten. We hadden veel werk en ineens viel er één man uit. Ik baalde enorm, maar heb dat toen omgezet in positieve energie. Onze klanten mochten er niet onder lijden, dus we zetten alles op alles. Het werd ons beste kwartaal tot die tijd. Zo was ik weer een leermoment rijker en besefte ik dat snel schakelen een kwaliteit was geworden.
Keuzes maken en focussen
Momenteel is ons kantoor gevestigd op nummer 29. We werken nu met tien man en het is nu minder een probleem als iemand afwezig is. We kunnen allemaal elkaars werk overnemen. Zelf zit ik ook nog volop in de operatie. Ik ben geen typische manager en vind het lastig om te delegeren. Daarom vind je me ook nog steeds iedere dinsdag bij Loendersloot. Ik kom daar nu dus al zo’n 24 jaar en word daar gezien als een collega. Wel blijft IT een continu proces van focussen. Steeds maar producten en diensten hebben met IT te maken waardoor we continu moeten bepalen waar onze focus, DNA en kracht ligt.
In de loop van de jaren zijn er trouwens steeds meer technieken op het netwerk aangesloten, waardoor ook die in onze focus passen. Zo zijn we ooit met camera’s in aanraking gekomen door een vraag van een projectontwikkelaar. Die wilde een bouwproces vastleggen. De eerste keer deden we dat vanuit een kantoor met een eenvoudige timelapsecamera voor binnen, maar sinds we een bouwproject voor een groot bekend pretpark mochten vastleggen zijn we op de hoogwaardige camera’s van Axis overgestapt. Daarmee hebben we ondertussen zoveel kennis en ervaring opgebouwd dat Axis ons als echte specialist ziet. Hierdoor treden we veel op als systeemintegrator voor de traditionele elektrotechnische installateurs.
In de afgelopen twintig jaar heb ik de wereld van IT trouwens flink zien veranderen. In 2002 was cyber security geen issue en bouwden we zelf onze PC’s. Trouble shooten was gewoon veel doen en ervaren. Nu moet je vooral weten waar je iets kunt vinden, is security een hot topic en zijn de marges op hardware erg laag. Dat zien we tegenwoordig vooral als een serviceproduct naar onze klanten, omdat het nu met name om diepgaande multidisciplinaire kennis draait.
In de afgelopen twintig jaar heb ik de wereld van IT flink zien veranderen.
Parijs
Om ons jubileum te vieren zijn we afgelopen jaar met het hele team en aanhang naar Parijs afgereisd. Het was de eerste keer in twintig jaar dat we kantoor deels gesloten hebben. We hebben toen samen mooie herinneringen gemaakt. Er is nóg meer verbondenheid ontstaan en dat weekend is een enorme verrijking van ons team geworden. Dat was een echte eye opener voor mij. Nu sporten we bijvoorbeeld ook elke dinsdagavond met elkaar bij een personal trainer, en dat voelt goed.
Hoe de toekomst eruit ziet weet ik niet. Ik leef vooral in het nu. Wel besef ik dat we nog iets mogen groeien omdat specialisatie belangrijker wordt, hoewel ik vind dat we in de basis vooral generalisten moeten blijven. Ik ben tevreden met wat we hebben en de focus heeft nooit op groei gelegen. Mijn grootste ambitie is juist altijd geweest om mensen te helpen, eerlijk en transparant te blijven en om mijn belofte waar te maken. Het gevoel moet goed zijn en ik merk dat ook aan onze klanten. Wij houden van een persoonlijke benadering, doen niet moeilijk en hebben daardoor vaak de gunfactor. En als een klant een probleem heeft, dan moet het opgelost worden. Daar gaat het om. Desnoods doe ik het zelf.